Ciągle zastanawiam się, co robię w tym zwyczajnym świecie, który jest tak daleki od świata w jakim chciałabym żyć. Gdzie jest ten świat, w którym mieszkam każdej nocy? Do którego mimowolnie się przenoszę, kiedy wchodzę do dzikiego i tajemniczego lasu, kiedy czuje chłody wiatr, który targa moimi włosami na każdą stronę, kiedy odkryje kolejne, piękne miejsce, przez które zaczyna brakować mi tchu w mojej klatce piersiowej. W momentach, kiedy obcuje z naturą, biegam, strzelam z łuku, obserwuję zwierzęta, nasłuchuje wszelkich dźwięków, które mogą doprowadzić mnie do czegoś nowego i niezwykłego, zaczynam rozumieć, że moja dusza żyje w dalekim stąd świecie i za każdym razem, kiedy przemierzam lasy jak ten mam cichą nadzieję, że gdzieś zza drzewa ujawni się hobbit, elf, którego zaniepokoiła obca osoba, która od kilku godzin błąka się po ziemiach jego rodziny, czy jakaś mała, leśna nimfa, która ujawni odrobinkę prawdy o innym, magicznym świecie.
Niestety tak się nigdy nie stanie. Zostaje mi na razie śpiewać i słuchać pięknych folkowych pieśni przy ognisku, które zabierają mnie dokładnie do tego baśniowego miejsca.
``In my thoughts and in my dreams
They're always in my mind
These songs of hobbits, dwarves and men
And elves
Come close Your eyes
You can see them, too``
Yay, piękny pościk Nika! :3
OdpowiedzUsuńBardzo ładna gra światłocieniem, nie wiem czy w pełni zamierzona, ale w efekcie świetna c: I piosenka mega dodaje klimatu. No i oczywiście cieszę się z nowego postu!
OdpowiedzUsuńTen post jest taki... magiczny
OdpowiedzUsuńAż chciałabym się przenieść do lasu
Jak dobrze (lub jak okropnie?) czytać, że są również inne leśne nimfy i wróżki zagubione w codzienności. Świetny post~
OdpowiedzUsuńZa piękne! Chce więcej takich rzeczy czytać! ^^
OdpowiedzUsuń